Total verb forms: 77
Imperatives and participles
Partizip I fortkriechend
Partizip I fortgekrochen
Imperativ (Du) kriech(e) fort
Imperativ (Du) kriechen fort
Imperativ (Du) kriecht fort
Type ich du er/sie/es wir ihr sie
Präsens Indikativ krieche fort kriechst fort kriecht fort kriechen fort kriecht fort kriechen fort
Präteritum Indikativ kroch fort krochst fort kroch fort krochen fort krocht fort krochen fort
Futur I Indikativ werde fortkriechen wirst fortkriechen wird fortkriechen werden fortkriechen werdet fortkriechen werden fortkriechen
Futur I Konjunktiv II würde fortkriechen würdest fortkriechen würde fortkriechen würden fortkriechen würdet fortkriechen würden fortkriechen
Präsens Konjunktiv I krieche fort kriechest fort krieche fort kriechen fort kriechet fort kriechen fort
Präteritum Konjunktiv II kröche fort kröchest fort kröche fort kröchen fort kröchet fort kröchen fort
Perfekt Indikativ bin fortgekrochen bist fortgekrochen ist fortgekrochen sind fortgekrochen seid fortgekrochen sind fortgekrochen
Plusquamperfekt Indikativ war fortgekrochen warst fortgekrochen war fortgekrochen waren fortgekrochen wart fortgekrochen waren fortgekrochen
Futur II Indikativ werde fortgekrochen sein wirst fortgekrochen sein wird fortgekrochen sein werden fortgekrochen sein werdet fortgekrochen sein werden fortgekrochen sein
Futur II Konjunktiv II würde fortgekrochen sein würdest fortgekrochen sein würde fortgekrochen sein würden fortgekrochen sein würdet fortgekrochen sein würden fortgekrochen sein
Perfekt Konjunktiv I sei fortgekrochen sei(e)st fortgekrochen sei fortgekrochen seien fortgekrochen seiet fortgekrochen seien fortgekrochen
Plusquamperfekt Konjunktiv II wäre fortgekrochen wär(e)st fortgekrochen wäre fortgekrochen wären fortgekrochen wär(e)t fortgekrochen wären fortgekrochen

Verbs similar to fortkriechen

Conjugated verbs before and after fortkriechen

« fortkriechen »